سلام دوستان
این مطلب گزیده ای از وصیت نامه حاج حسین خرازی است ، خطاب به فرماندهان و رزمندگان
که به نظرم بسیار جالب و قابل تامل است.
بسم رب الصدیقین
خطاب به فرماندهان و رزمندگان اسلام:
-
ما لشگر امام حسینیم، حسین وار هم باید بجنگیم، اگر بخواهیم قبر شش گوشه
امام حسین (ع) را در آغوش بگیریم کلامی و دعایی جز این نباید داشته باشیم:
«اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد و مماتی ممات محمد و آل محمد.»
- اگر در پیروزیها خودمان را دخیل بدانیم این حجاب است برای ما، این شاید انکار خداست.
-
اگر برای خدا جنگ میکنید احتیاج ندارد به من و دیگری گزارش کنید. گزارش
را نگه دارید برای قیامت. اگر کار برای خداست گفتنش برای چه؟
- در مشکلات است که انسانها آزمایش میشوند. صبر پیشه کنید که دنیا فانی است و ما معتقد به معاد هستیم.
- هر چه که میکشیم و هر چه که بر سرمان میآید از نافرمانی خداست و همه ریشه در عدم رعایت حلال و حرام خدا دارد.
- سهلانگاری و سستی در اعمال عبادی تأناثثیر نامطلوبی در پیروزیها دارد.
-
همه ما مکلفیم و وظیفه داریم با وجود همه نارساییها بنا به فرمان رهبری،
جنگ را به همین شدت و با منتهای قدرت ادامه بدهیم زیرا ما بنا بر احساس
وظیفه شرعی میجنگیم نه به قصد پیروزی تنها.
- مطبوعات ما جنگ را درشت مینویسد، درست نمینویسد.
- مسأله من تنها جنگ است و در همان جا هم مسأله من حل میشود.
-
همواره سعیمان این باشد که خاطره شهدا را در ذهنمان زنده نگه داریم و
شهدا را به عنوان یک الگو در نظر داشته باشیم که شهدا راهشان راه انبیاست و
پاسداران واقعی هستند که در این راه شهید شدند.
- من علاقمندم که با بیآلایشی تمام، همیشه در میان بسیجیها باشم و به درد دل آنها برسم.
_______________________________________________________________________
حرف دل
-حاجی تو را به مادرت فاطمه شفاعت ما راهم بکن ، تو تنگناهای زندگی فرماندهی قلب ما رو هم بپذیر .
-نمیدانم چرا حرف وقت عکس حاجی رو میبینم اینقدر شعف درونی پیدا میکنم.